Jun 20
Mar 15
Mar 09
Δες την μικρής διάρκειας ταινία που ονομάζετε <<Angel! Look out!>>
Mar 09
Κάνε κλικ εδώ και μάθε τι ξέρεις για τα δελφίνια!!
Mar 09
Jellyfish, sea anemones and coral can sting. This article has tips on prevention and first aid. It also addresses how to avoid creatures that bite.
When you take a beach vacation, you go prepared to deal with the obvious hazards of sun and surf. But there are other unseen dangers at the beach you may not have thought about, but you should. Here are a few tips for dealing with marine creatures that bite and sting.
You hear a lot in the news about shark attacks, but you're much more likely to encounter a stinging jellyfish, sea anemone or coral at the beach than a man-eating shark. In fact, jellyfish stings are the most common injury sustained by beach goers every year.
Jellyfish are small, gelatinous creatures with long tentacles that contain nematocysts. Nematocysts are individual cells containing venom that's used to trap and kill the jellyfish's food. If a swimmer brushes up against the tentacles, the result is a painful sting caused by venom-filled nematocysts that lodge in the skin. And you don't have to be in the water to be stung by a jellyfish. In fact, the jellyfish doesn't even have to be alive anymore to sting you. If you step on a jellyfish tentacle while walking along the beach, the resulting sting is just as painful as the one you get by brushing up against a jellyfish while swimming.
Sea anemones and some kinds of coral also contain nematocysts, and stings from anemones or coral are similar to a jellyfish sting. Sea anemones are small creatures that attach themselves to rocks, coral, or even the backs of crabs. They use their flower-like tentacles to catch small marine animals, which are paralyzed by the anemone's venom.
Here are a few first aid tips if you suffer a jellyfish sting. Handle a sea anemone or coral sting the same way.
Rinse the sting area thoroughly with saltwater. Don't use fresh water! Why? Fresh water will activate any stinging cells that haven't already ruptured, causing more painful stings. Be careful not to rub the area, which can also rupture the nematocysts, causing more stinging.
Next, apply a liberal dose of white vinegar to the sting area as soon after the sting occurs as possible. It probably won't do much for the pain, but it will stop any unfired nematocysts from discharging and stinging you more.
Remove any tentacles that are still attached to the skin. Don't touch the tentacles with your bare hands. Use a clean cloth or towel.
If there's localized swelling, tenderness or itching, an over-the-counter antihistamine like Benadryl will help. Hydrocortisone cream reduces swelling. Take acetaminophen, aspirin, or ibuprofen for pain.
Some people are severely allergic to jellyfish venom, just as some people are allergic to bee stings. If the symptoms are more serious than those listed above, get the victim to a hospital emergency room right away. A person who is extremely allergic to these venomous sea creatures may experience swelling all over the body — not just at the sting site. Other serious symptoms include nausea, vomiting, and difficulty breathing.
There are a few old wives' tales and folk remedies for jellyfish stings, but they don't help and could even make matters worse.
Some people will tell you to rub wet sand into the sting site. This is not a good idea because sand is abrasive and can cause unruptured nematocysts to fire, causing a fresh round of painful stings.
Jellyfish are by far the most common beach creatures that inflict injury. And while fish can sometimes bite humans, unprovoked attacks by sharks or other predatory fish are rare.
In 2003, there were 55 shark attacks worldwide, resulting in four deaths. Sharks are most likely to attack if they mistake a human being for animal prey, such as a sea lion or seal. Surfers are at higher risk, because when a human paddles with arms and feet while resting on a surfboard, he looks a lot like one of these sea animals. If you surf, avoid areas where sea lions and seals live. And steer clear of piers where people fish, because fishing attracts hungry sharks. Use common sense as well. If lifeguards or beach officials warn that there are sharks in the area, stay out of the water.
Barracuda are large, fast fish known to have a nasty bite, but they don't pose much of a threat to humans. The barracuda species that flourishes in the waters off the coast of Hawaii can grow to nearly six feet in length and weigh up to 100 pounds. While they have been known to attack people, such attacks are extremely rare — less common than shark attacks. Like sharks, barracuda may mistake humans for another fish. Barracuda are attracted by shiny objects, which look to them like fish scales, so it's best to remove all shiny jewelry when swimming in waters where barracuda may be present. Barracuda have sharp teeth, and if they do bite, the wounds can be deep and serious. In the unlikely event to of a barracuda bite, apply pressure to stop bleeding and seek immediate medical attention.
The moray eel is another sea creature known to bite humans. Again, these bites are not all that common because moray eels live among rocky crevices or on coral reefs, where they stay hidden during the day and hunt for food at night. Divers occasionally are bitten by eels when they venture too close to the eels' habitat. Moray eels have sharp teeth that can inflict serious damage to muscles and tendons. They can also cause serious infection, so even if an eel bite looks innocuous, see a doctor right away.
The most effective way to handle any beach hazard is to prevent it from occurring in the first place. Jellyfish are seasonal creatures, and the best way to avoid them is to stay out of the water when they're abundant, and wear something on your feet while walking the beach. One other way to avoid jellyfish — wear pantyhose while swimming. Really. While you may get some strange looks, pantyhose can keep jellyfish tentacles off the skin, preventing stings.
For those encounters you can't prevent, be prepared. Bring along a beach first aid kit that contains a bottle of white vinegar, Benadryl tablets, an over-the-counter pain reliever, hydrocortisone cream, and gauze bandages.
Μέδουσες, θαλάσσιες ανεμώνες και κοράλλια μπορούν να τσιμπήσουν. Αυτό το άρθρο παρέχει συμβουλές σχετικά με την πρόληψη και την παροχή πρώτων βοηθειών. Απευθύνεται, επίσης, πώς να αποφεύγουν τα πλάσματα που δαγκώνουν.
Όταν παίρνετε ένα διακοπές στην παραλία, να πάτε προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουμε τις προφανείς κινδύνους του ήλιου και surf. Αλλά υπάρχουν και άλλα αόρατα κινδύνους στην παραλία μπορεί να μην έχετε σκεφτεί, αλλά θα έπρεπε. Εδώ είναι μερικές συμβουλές για την αντιμετώπιση των θαλάσσιων πλασμάτων που δαγκώνει και μαδάει.
Ακούτε πολλά στις ειδήσεις για επιθέσεις καρχαριών, αλλά είστε πολύ πιο πιθανό να αντιμετωπίσετε μια τσούχτρα, θάλασσα ανεμώνη ή κοραλλιών στην παραλία από ένα καρχαρία άνθρωπος που τρώει. Στην πραγματικότητα, μέδουσες τσιμπήματα είναι η πιο κοινή ζημία που υπέστη η παραλία θεατές κάθε χρόνο.
Μέδουσες είναι μικρές, ζελατινώδη πλάσματα με πολύ πλοκάμια που περιέχουν nematocysts. Nematocysts είναι μεμονωμένα κελιά που περιέχουν δηλητήριο που χρησιμοποιείται για να παγιδεύσει και να σκοτώσουν τα τρόφιμά του μέδουσες του.Εάν ένας κολυμβητής βούρτσες ενάντια στα πλοκάμια, το αποτέλεσμα είναι ένα επίπονο τσίμπημα που προκαλείται από το δηλητήριο συμπληρωμένη nematocysts ότι καταθέσει στο δέρμα. Και δεν χρειάζεται να είναι στο νερό για να τσιμπήσει από μια μέδουσα. Στην πραγματικότητα, η μέδουσα δεν χρειάζεται καν να είναι ζωντανός πια να τσιμπήσουν σας. Αν πατήσετε στο μέδουσες πλοκάμι, ενώ το περπάτημα κατά μήκος της παραλίας, η προκύπτουσα τσίμπημα είναι εξίσου επώδυνη, όπως αυτή που έχετε με το βούρτσισμα ενάντια σε μέδουσες, ενώ το κολύμπι.
Θάλασσα ανεμώνες και ορισμένα είδη κοραλλιών περιέχουν επίσης nematocysts, και τα τσιμπήματα από ανεμώνες και κοράλλια είναι παρόμοια με ένα τσίμπημα μέδουσας. Θάλασσα ανεμώνες είναι μικρά πλάσματα που οι ίδιοι αποδίδουν στους βράχους, κοράλλια, ή ακόμη και στις πλάτες των καβουριών.Χρησιμοποιούν λουλούδι-όπως τα πλοκάμια τους για να πιάσουν μικρά θαλάσσια ζώα, που έχουν παραλύσει από το δηλητήριο της ανεμώνης της.
Εδώ είναι μερικές συμβουλές για πρώτη βοήθεια εάν πάσχετε ένα τσίμπημα μέδουσας. Χειριστείτε μια ανεμώνη θάλασσα κοραλλιών ή τσίμπημα με τον ίδιο τρόπο.
Ξεπλύνετε την περιοχή τσιμπήματος με άφθονο θαλασσινό νερό. Μη χρησιμοποιείτε γλυκό νερό! Γιατί; Το πόσιμο νερό θα ενεργοποιήσουν οποιαδήποτε τσούξιμο κύτταρα που δεν έχουν ήδη υποστεί ρήξη, προκαλώντας πιο οδυνηρά τσιμπήματα. Προσέξτε να μην τρίβετε την περιοχή, η οποία μπορεί επίσης ρήξη οι nematocysts, προκαλώντας πιο δηκτικός.
Στη συνέχεια, εφαρμόστε μια φιλελεύθερη δόση άσπρο ξίδι στο τσίμπημα περιοχή αμέσως μετά το τσίμπημα εμφανίζεται όσο το δυνατόν. Πιθανότατα δεν θα κάνει πολύ για τον πόνο, αλλά θα σταματήσει κάθε άψητα nematocysts από εκφόρτωση και τσούξιμο σας περισσότερο.
Αφαιρέστε τυχόν πλοκάμια που εξακολουθούν να συνδέονται με το δέρμα. Μην αγγίζετε τα πλοκάμια με γυμνά χέρια. Χρησιμοποιήστε ένα καθαρό πανί ή πετσέτα.
Εάν υπάρχει τοπικό οίδημα, ευαισθησία ή κνησμό, ένα over-the-counter αντιισταμινικό όπως Benadryl θα βοηθήσει. Κρέμα υδροκορτιζόνης μειώνει το πρήξιμο. Πάρτε παρακεταμόλη, ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη ή για τον πόνο.
Μερικοί άνθρωποι είναι σοβαρή αλλεργική αντίδραση σε μέδουσες δηλητήριο, όπως μερικοί άνθρωποι είναι αλλεργικοί σε τσιμπήματα μέλισσας. Εάν τα συμπτώματα είναι πιο σοβαρά από αυτά που αναφέρονται παραπάνω, να πάρει το θύμα σε νοσοκομείο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης αμέσως. Ένα πρόσωπο που είναι εξαιρετικά αλλεργικοί σε αυτά τα δηλητηριώδη πλάσματα της θάλασσας μπορεί να εμφανίσουν οίδημα σε όλο το σώμα – όχι μόνο στο σημείο του τσιμπήματος. Άλλα σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, και δυσκολία στην αναπνοή.
Υπάρχουν ιστορίες λίγα γριές »και οι λαϊκές θεραπείες για τσιμπήματα μεδουσών, αλλά δεν βοηθούν και θα μπορούσε ακόμη και να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Μερικοί άνθρωποι θα σας πουν να τρίβετε υγρή άμμο στο σημείο του τσιμπήματος. Αυτό δεν είναι μια καλή ιδέα, επειδή άμμο είναι λειαντικά και μπορεί να προκαλέσει αδιάρρηκτη nematocysts στη φωτιά, προκαλώντας ένα νέο γύρο οδυνηρά τσιμπήματα.
Μέδουσες είναι μακράν οι πιο κοινές παραλία πλάσματα που προκαλούν ζημία.Και ενώ τα ψάρια μπορεί να δαγκώσει μερικές φορές ανθρώπους, απρόκλητες επιθέσεις από καρχαρίες ή άλλα αρπακτικά είδη ψαριών είναι σπάνιες.
Το 2003, υπήρχαν 55 επιθέσεις καρχαριών παγκοσμίως, με αποτέλεσμα τέσσερις θανάτους. Οι καρχαρίες είναι πιο πιθανό να επιτεθούν αν συγχέουμε ένα ανθρώπινο ον για αρπακτικά ζώα, όπως ένα λιοντάρι θάλασσα ή σφραγίδα.Surfers διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, γιατί όταν ένας άνθρωπος κουπιά με τα χέρια και τα πόδια, ενώ στηρίζεται σε μια σανίδα του σερφ, που μοιάζει πολύ με ένα από αυτά τα θαλάσσια ζώα. Αν σερφάρετε, αποφύγετε τις περιοχές όπου ζουν θαλάσσια λιοντάρια και φώκιες. Και αποφεύγουν προβλήτες όπου ψαρεύουν, διότι η αλιεία προσελκύει πεινασμένοι καρχαρίες. Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική, όπως καλά. Αν ναυαγοσώστες στην παραλία ή των υπαλλήλων προειδοποιούν ότι υπάρχουν καρχαρίες στην περιοχή, μείνετε έξω από το νερό.
Barracuda είναι μεγάλα, γρήγορα τα ψάρια είναι γνωστό ότι έχουν ένα δυσάρεστο δάγκωμα, αλλά δεν αποτελούν μεγάλη απειλή για τον άνθρωπο. Το είδος που ευδοκιμεί Barracuda στα ύδατα στα ανοικτά των ακτών της Χαβάης μπορεί να αυξηθεί σε σχεδόν έξι μέτρα σε μήκος και ζυγίζουν έως 100 κιλά. Ενώ είναι γνωστό ότι επιτίθενται σε ανθρώπους, τέτοιου είδους επιθέσεις είναι εξαιρετικά σπάνιο – λιγότερο συχνές από επιθέσεις καρχαριών. Όπως και οι καρχαρίες, μπαρακούντα μπορεί να εκληφθούν από τους ανθρώπους για κάποιο άλλο ψάρι.Barracuda προσελκύονται από λαμπερά αντικείμενα, που μοιάζουν σαν να τα λέπια των ψαριών, έτσι είναι καλύτερο να απομακρυνθούν όλα τα λαμπερά κοσμήματα κατά την κολύμβηση σε ύδατα όπου μπαρακούντα μπορεί να είναι παρόν. Barracuda έχουν κοφτερά δόντια, και αν το κάνουν δάγκωμα, οι πληγές μπορεί να είναι βαθιά και σοβαρά. Στην απίθανη περίπτωση να σε δαγκώσει Barracuda, ασκήστε πίεση να σταματήσει η αιμορραγία και να αναζητήσουν άμεση ιατρική φροντίδα.
Η σμέρνα είναι ένα άλλο πλάσμα της θάλασσας είναι γνωστό ότι δαγκώνουν τους ανθρώπους. Και πάλι, αυτά τα δαγκώματα δεν είναι όλα ότι η κοινή σμέρνες, επειδή ζουν ανάμεσα σε βραχώδεις σχισμές ή στους κοραλλιογενείς υφάλους, όπου μένουν κρυμμένα κατά τη διάρκεια της ημέρας και το κυνήγι για τα τρόφιμα τη νύχτα. Δύτες περιστασιακά δαγκωθεί από χέλια όταν τολμήσουν να βγουν πολύ κοντά στο βιότοπο των χελιών. Σμέρνες έχουν κοφτερά δόντια, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στους μυς και τένοντες. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρή λοίμωξη, έτσι ώστε ακόμη και αν ένα δάγκωμα χέλι φαίνεται αθώο, δείτε έναν γιατρό αμέσως.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να χειριστεί οποιοδήποτε κίνδυνο παραλία είναι για να το αποτρέψει από την εμφάνιση στην πρώτη θέση. Μέδουσες είναι εποχιακά πλάσματα, και ο καλύτερος τρόπος για την αποφυγή τους είναι να μείνει έξω από το νερό όταν είναι άφθονο, και φορέστε κάτι στα πόδια σας, ενώ το περπάτημα στην παραλία. Ένας άλλος τρόπος για να αποφευχθεί μέδουσες – φορούν καλσόν, ενώ το κολύμπι. Πραγματικά. Ενώ μπορείτε να πάρετε κάποια περίεργα βλέμματα, καλσόν μπορεί να κρατήσει μέδουσες πλοκάμια από το δέρμα, την πρόληψη τσιμπήματα.
Για αυτές τις συναντήσεις δεν μπορεί να εμποδίσει, να είναι προετοιμασμένοι.Φέρτε κατά μήκος μιας παραλίας κουτί πρώτων βοηθειών που περιέχει ένα μπουκάλι λευκό ξίδι, Benadryl δισκία, ένα over-the-counter παυσίπονο, κρέμα υδροκορτιζόνης, και επίδεσμοι γάζας.
Δημοφιλή άρθρα συνεργατών
Όταν παίρνετε ένα διακοπές στην παραλία, να πάτε προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουμε τις προφανείς κινδύνους του ήλιου και surf. Αλλά υπάρχουν και άλλα αόρατα κινδύνους στην παραλία μπορεί να μην έχετε σκεφτεί, αλλά θα έπρεπε. Εδώ είναι μερικές συμβουλές για την αντιμετώπιση των θαλάσσιων πλασμάτων που δαγκώνει και μαδάει.
Ακούτε πολλά στις ειδήσεις για επιθέσεις καρχαριών, αλλά είστε πολύ πιο πιθανό να αντιμετωπίσετε μια τσούχτρα, θάλασσα ανεμώνη ή κοραλλιών στην παραλία από ένα καρχαρία άνθρωπος που τρώει. Στην πραγματικότητα, μέδουσες τσιμπήματα είναι η πιο κοινή ζημία που υπέστη η παραλία θεατές κάθε χρόνο.
Μέδουσες είναι μικρές, ζελατινώδη πλάσματα με πολύ πλοκάμια που περιέχουν nematocysts. Nematocysts είναι μεμονωμένα κελιά που περιέχουν δηλητήριο που χρησιμοποιείται για να παγιδεύσει και να σκοτώσουν τα τρόφιμά του μέδουσες του.Εάν ένας κολυμβητής βούρτσες ενάντια στα πλοκάμια, το αποτέλεσμα είναι ένα επίπονο τσίμπημα που προκαλείται από το δηλητήριο συμπληρωμένη nematocysts ότι καταθέσει στο δέρμα. Και δεν χρειάζεται να είναι στο νερό για να τσιμπήσει από μια μέδουσα. Στην πραγματικότητα, η μέδουσα δεν χρειάζεται καν να είναι ζωντανός πια να τσιμπήσουν σας. Αν πατήσετε στο μέδουσες πλοκάμι, ενώ το περπάτημα κατά μήκος της παραλίας, η προκύπτουσα τσίμπημα είναι εξίσου επώδυνη, όπως αυτή που έχετε με το βούρτσισμα ενάντια σε μέδουσες, ενώ το κολύμπι.
Θάλασσα ανεμώνες και ορισμένα είδη κοραλλιών περιέχουν επίσης nematocysts, και τα τσιμπήματα από ανεμώνες και κοράλλια είναι παρόμοια με ένα τσίμπημα μέδουσας. Θάλασσα ανεμώνες είναι μικρά πλάσματα που οι ίδιοι αποδίδουν στους βράχους, κοράλλια, ή ακόμη και στις πλάτες των καβουριών.Χρησιμοποιούν λουλούδι-όπως τα πλοκάμια τους για να πιάσουν μικρά θαλάσσια ζώα, που έχουν παραλύσει από το δηλητήριο της ανεμώνης της.
Εδώ είναι μερικές συμβουλές για πρώτη βοήθεια εάν πάσχετε ένα τσίμπημα μέδουσας. Χειριστείτε μια ανεμώνη θάλασσα κοραλλιών ή τσίμπημα με τον ίδιο τρόπο.
Ξεπλύνετε την περιοχή τσιμπήματος με άφθονο θαλασσινό νερό. Μη χρησιμοποιείτε γλυκό νερό! Γιατί; Το πόσιμο νερό θα ενεργοποιήσουν οποιαδήποτε τσούξιμο κύτταρα που δεν έχουν ήδη υποστεί ρήξη, προκαλώντας πιο οδυνηρά τσιμπήματα. Προσέξτε να μην τρίβετε την περιοχή, η οποία μπορεί επίσης ρήξη οι nematocysts, προκαλώντας πιο δηκτικός.
Στη συνέχεια, εφαρμόστε μια φιλελεύθερη δόση άσπρο ξίδι στο τσίμπημα περιοχή αμέσως μετά το τσίμπημα εμφανίζεται όσο το δυνατόν. Πιθανότατα δεν θα κάνει πολύ για τον πόνο, αλλά θα σταματήσει κάθε άψητα nematocysts από εκφόρτωση και τσούξιμο σας περισσότερο.
Αφαιρέστε τυχόν πλοκάμια που εξακολουθούν να συνδέονται με το δέρμα. Μην αγγίζετε τα πλοκάμια με γυμνά χέρια. Χρησιμοποιήστε ένα καθαρό πανί ή πετσέτα.
Εάν υπάρχει τοπικό οίδημα, ευαισθησία ή κνησμό, ένα over-the-counter αντιισταμινικό όπως Benadryl θα βοηθήσει. Κρέμα υδροκορτιζόνης μειώνει το πρήξιμο. Πάρτε παρακεταμόλη, ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη ή για τον πόνο.
Μερικοί άνθρωποι είναι σοβαρή αλλεργική αντίδραση σε μέδουσες δηλητήριο, όπως μερικοί άνθρωποι είναι αλλεργικοί σε τσιμπήματα μέλισσας. Εάν τα συμπτώματα είναι πιο σοβαρά από αυτά που αναφέρονται παραπάνω, να πάρει το θύμα σε νοσοκομείο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης αμέσως. Ένα πρόσωπο που είναι εξαιρετικά αλλεργικοί σε αυτά τα δηλητηριώδη πλάσματα της θάλασσας μπορεί να εμφανίσουν οίδημα σε όλο το σώμα – όχι μόνο στο σημείο του τσιμπήματος. Άλλα σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, και δυσκολία στην αναπνοή.
Υπάρχουν ιστορίες λίγα γριές »και οι λαϊκές θεραπείες για τσιμπήματα μεδουσών, αλλά δεν βοηθούν και θα μπορούσε ακόμη και να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Μερικοί άνθρωποι θα σας πουν να τρίβετε υγρή άμμο στο σημείο του τσιμπήματος. Αυτό δεν είναι μια καλή ιδέα, επειδή άμμο είναι λειαντικά και μπορεί να προκαλέσει αδιάρρηκτη nematocysts στη φωτιά, προκαλώντας ένα νέο γύρο οδυνηρά τσιμπήματα.
Μέδουσες είναι μακράν οι πιο κοινές παραλία πλάσματα που προκαλούν ζημία.Και ενώ τα ψάρια μπορεί να δαγκώσει μερικές φορές ανθρώπους, απρόκλητες επιθέσεις από καρχαρίες ή άλλα αρπακτικά είδη ψαριών είναι σπάνιες.
Το 2003, υπήρχαν 55 επιθέσεις καρχαριών παγκοσμίως, με αποτέλεσμα τέσσερις θανάτους. Οι καρχαρίες είναι πιο πιθανό να επιτεθούν αν συγχέουμε ένα ανθρώπινο ον για αρπακτικά ζώα, όπως ένα λιοντάρι θάλασσα ή σφραγίδα.Surfers διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, γιατί όταν ένας άνθρωπος κουπιά με τα χέρια και τα πόδια, ενώ στηρίζεται σε μια σανίδα του σερφ, που μοιάζει πολύ με ένα από αυτά τα θαλάσσια ζώα. Αν σερφάρετε, αποφύγετε τις περιοχές όπου ζουν θαλάσσια λιοντάρια και φώκιες. Και αποφεύγουν προβλήτες όπου ψαρεύουν, διότι η αλιεία προσελκύει πεινασμένοι καρχαρίες. Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική, όπως καλά. Αν ναυαγοσώστες στην παραλία ή των υπαλλήλων προειδοποιούν ότι υπάρχουν καρχαρίες στην περιοχή, μείνετε έξω από το νερό.
Barracuda είναι μεγάλα, γρήγορα τα ψάρια είναι γνωστό ότι έχουν ένα δυσάρεστο δάγκωμα, αλλά δεν αποτελούν μεγάλη απειλή για τον άνθρωπο. Το είδος που ευδοκιμεί Barracuda στα ύδατα στα ανοικτά των ακτών της Χαβάης μπορεί να αυξηθεί σε σχεδόν έξι μέτρα σε μήκος και ζυγίζουν έως 100 κιλά. Ενώ είναι γνωστό ότι επιτίθενται σε ανθρώπους, τέτοιου είδους επιθέσεις είναι εξαιρετικά σπάνιο – λιγότερο συχνές από επιθέσεις καρχαριών. Όπως και οι καρχαρίες, μπαρακούντα μπορεί να εκληφθούν από τους ανθρώπους για κάποιο άλλο ψάρι.Barracuda προσελκύονται από λαμπερά αντικείμενα, που μοιάζουν σαν να τα λέπια των ψαριών, έτσι είναι καλύτερο να απομακρυνθούν όλα τα λαμπερά κοσμήματα κατά την κολύμβηση σε ύδατα όπου μπαρακούντα μπορεί να είναι παρόν. Barracuda έχουν κοφτερά δόντια, και αν το κάνουν δάγκωμα, οι πληγές μπορεί να είναι βαθιά και σοβαρά. Στην απίθανη περίπτωση να σε δαγκώσει Barracuda, ασκήστε πίεση να σταματήσει η αιμορραγία και να αναζητήσουν άμεση ιατρική φροντίδα.
Η σμέρνα είναι ένα άλλο πλάσμα της θάλασσας είναι γνωστό ότι δαγκώνουν τους ανθρώπους. Και πάλι, αυτά τα δαγκώματα δεν είναι όλα ότι η κοινή σμέρνες, επειδή ζουν ανάμεσα σε βραχώδεις σχισμές ή στους κοραλλιογενείς υφάλους, όπου μένουν κρυμμένα κατά τη διάρκεια της ημέρας και το κυνήγι για τα τρόφιμα τη νύχτα. Δύτες περιστασιακά δαγκωθεί από χέλια όταν τολμήσουν να βγουν πολύ κοντά στο βιότοπο των χελιών. Σμέρνες έχουν κοφτερά δόντια, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στους μυς και τένοντες. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρή λοίμωξη, έτσι ώστε ακόμη και αν ένα δάγκωμα χέλι φαίνεται αθώο, δείτε έναν γιατρό αμέσως.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να χειριστεί οποιοδήποτε κίνδυνο παραλία είναι για να το αποτρέψει από την εμφάνιση στην πρώτη θέση. Μέδουσες είναι εποχιακά πλάσματα, και ο καλύτερος τρόπος για την αποφυγή τους είναι να μείνει έξω από το νερό όταν είναι άφθονο, και φορέστε κάτι στα πόδια σας, ενώ το περπάτημα στην παραλία. Ένας άλλος τρόπος για να αποφευχθεί μέδουσες – φορούν καλσόν, ενώ το κολύμπι. Πραγματικά. Ενώ μπορείτε να πάρετε κάποια περίεργα βλέμματα, καλσόν μπορεί να κρατήσει μέδουσες πλοκάμια από το δέρμα, την πρόληψη τσιμπήματα.
Για αυτές τις συναντήσεις δεν μπορεί να εμποδίσει, να είναι προετοιμασμένοι.Φέρτε κατά μήκος μιας παραλίας κουτί πρώτων βοηθειών που περιέχει ένα μπουκάλι λευκό ξίδι, Benadryl δισκία, ένα over-the-counter παυσίπονο, κρέμα υδροκορτιζόνης, και επίδεσμοι γάζας.
Δημοφιλή άρθρα συνεργατών
Popular Partner Articles
Mar 09
Σημασία για τον άνθρωπο
Οι μέδουσες είναι σημαντική πηγή τροφής για τους Κινέζους αλλά και σε άλλες ασιατικές χώρες.[4]Ενδεικτικά, στην Κίνα, οι επεξεργασμένες μέδουσες αφαλατώνονται με εμβάπτιση στο νερό όλη τη νύχτα και τρώγονται μαγειρεμένες ή ωμές. Συχνά σερβίρονται ως σαλάτα, μαζί με λαχανικά. Στην Ιαπωνία τις πλένουν, τις κόβουν σε λωρίδες και τις σερβίρουν ως ορεκτικό με ξίδι.[5]
Εξάλλου, οι μέδουσες χρησιμοποιούνται και στη βιολογία. Ειδικότερα, το 1961 ανακαλύφθηκε στη μέδουσα του είδους Aequorea Victoria η πράσινη φθοριούχος πρωτεΐνη (GFP) . Αυτή χρησιμοποιείται για τη μελέτη των γονιδίων των ιστών και του τρόπου έκφρασής τους.[6] Τοκολλαγόνο τους επίσης είναι θεραπευτικό μέσο για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Σε αιχμαλωσία [Επεξεργασία]
Σε πολλές χώρες, είναι συνηθισμένο να εκτίθενται οι μέδουσες σε ενυδρεία. Συχνά το φόντο στη δεξαμενή είναι μπλε και τα ζώα φωτίζονται από το πλευρικό φως με σκοπό να παραχθεί το φαινόμενο της έντονης αντίθεσης. Σε φυσικές συνθήκες, πολλές μέδουσες είναι τόσο διαφανείς που δεν μπορεί σχεδόν να τις δει κανείς.
Κάποια προβλήματα της αιχμαλωσίας των μεδουσών είναι ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε κλειστούς χώρους. Για να μην απομονώνονται τα ζώα σε γωνίες των ενυδρείων, οι επαγγελματίες εκθέτες χρησιμοποιούν κυκλικές δεξαμενές, όπου παράγουν ρεύματα νερού, καθώς τα ζώα εξαρτώνται από αυτά και τις μεταφέρουν από μέρος σε μέρος.
Επικινδυνότητα [Επεξεργασία]
Όταν κάποιος τσιμπηθεί από τσούχτρα, χρειάζεται απαραίτητα πρώτες βοήθειες. Τα τσιμπήματα των Σκυφόζωων μεδουσών γενικά δεν είναι θανατηφόρα. Ωστόσο, κάποια είδη από τα Κυβόζωα (αυτόνομη τάξη), όπως το Irukandji, μπορεί να αποβούν θανατηφόρα. Ωστόσο, το τσίμπημα των μεδουσών προκαλεί οξύ πόνο και μπορεί να προκαλέσει αναφυλαξία και ίσως το θάνατο. Για το λόγο αυτό, όταν κάποιοι άνθρωποι τσιμπηθούν από τσούχτρα, θα πρέπει να βγουν αμέσως έξω από το νερό, προς αποφυγή πνιγμού.
Για τις πρώτες βοήθειες, οι κύριοι στόχοι είναι η αποφυγή τραυματισμού των διασωστών (γι’ αυτό συνιστάται να φορούν ειδικά ρούχα, που θα καλύπτουν σημεία του σώματος), η απενεργοποίηση των κνιδοκύστεων (για να μη γίνει ενδοφλέβια ένεση στον ασθενή) και η αφαίρεση των πλοκάμων που πιθανόν έχουν κολλήσει στο σώμα του ασθενούς.
Για τα τσιμπήματα ενός συγκεκριμένου είδους μέδουσας, μπορεί να τοποθετηθεί ξίδι στην πληγή.[7][8] Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και νερό της θάλασσας αν δεν είναι άμεσα διαθέσιμο το ξίδι.[9] Δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται φρέσκο νερό, γιατί η αλλαγή της ωσμωτικής τονικότητας μπορεί να απελευθερώσει επιπλέον δηλητήριο. Για τον ίδιο λόγο θα πρέπει να αποφεύγεται ο κνησμός του τραύματος, η χρήση οινοπνεύματος, αμμωνίας και παρόμοιων ουσιών.[10] Ένα ζεστό μπάνιο μπορεί επίσης να βοηθήσει, με εξαίρεση την περίπτωση υποθερμίας.
Η αφαίρεση των πλοκάμων μπορεί να γίνει με το χέρι, με τη χρήση ειδικών γαντιών. Έπειτα από την αφαίρεση μεγάλων κομματιών από μέδουσες, στο τραύμα μπορεί να μπει αφρός ξυρίσματος και με την άκρη ενός μαχαιριού, με ένα ξυράφι ή με πιστωτική κάρτα να αφαιρεθούν όλα τα εναπομείναντα κνιδοκύτταρα.[11]
Εκτός από τη χορήγηση πρώτων βοηθειών, για να μειωθεί ο κνησμός, μπορούν να χορηγηθούν αντιισταμινικές ουσίες στον ασθενή. Οδοντόκρεμα με σόδα και πάγος εναλλακτικά μπορούν επίσης να δοθούν στο θύμα για την απομάκρυνση του δηλητηρίου.
Mar 09
Περιγραφή [Επεξεργασία]
.jpg)
Το σώμα της μέδουσας έχει σχήμα καμπάνας και παράγει μια ζελατινώδη ουσία. Στην περιφέρεια έχουν πλοκάμια και αισθητήρια όργανα, Το κάθε πλοκάμι καλύπτεται με κύτταρα, που καλούνται κνιδοκύτταρα ή κνιδοκύστεις και μπορούν να τσιμπήσουν ή και να σκοτώσουν ζώα. Τα κύτταρα αυτά υπάρχουν και στο στόμα τους. Οι πιο πολλές μέδουσες χρησιμοποιούν τα κύτταρα αυτά για εξασφάλιση τροφής και για άμυνα. Άλλες δεν έχουν καθόλου πλοκάμια. Έχουν πολλά μικρά μάτια στο κωδωνοειδές σώμα τους, που τις επιτρέπει να έχουν όραση 360 μοιρών.
Αν και στερούνται βασικών αισθητηρίων οργάνων και δεν έχουν εγκέφαλο, το νευρικό τους σύστημα τις επιτρέπει να αντιλαμβάνονται ερεθίσματα, όπως το φως και η οσμή και να αντιδρούν γρήγορα σε αυτά. Κολυμπούν πολύ αργά, καθώς δεν έχουν υδροδυναμικό σώμα. Αντ’ αυτού, κινούνται με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργούν ρεύματα, αναγκάζοντας τη λεία τους να φτάσει στα πλοκάμια τους. Η κίνηση αυτή γίνεται ρυθμικά με άνοιγμα και κλείσιμο του σώματός τους που μοιάζει με καμπάνα. Η πυκνότητά τους είναι σχεδόν ίση με την πυκνότητα του νερού.
Το πεπτικό τους σύστημα δεν χρειάστηκε να εξελιχθεί σε σχέση με αυτό πολλών ζώων· από το ίδιο άνοιγμα (στόμα, βρίσκεται στο κέντρο και στο κάτω μέρος της «καμπάνας») γίνεται η πρόσληψη αλλά και η αποβολή της τροφής. Το στόμα της περιβάλλεται από κροσσωτά χείλη[2] και οδηγεί σε ακτινωτά σωληνάρια, τα οποία καταλήγουν στη γαστρική κοιλότητα. Η τελευταία είναι ένας κυκλικός σωλήνας, που καταλαμβάνει όλη την περιφέρεια του ζώου. Το σώμα σε μία ενήλικη μέδουσα αποτελείται από 94-98% νερού. Η «καμπάνα» της τσούχτρας αποτελείται από ένα στρώμα επιδερμίδας και κατά το μεγαλύτερο μέρος από τη μεσογλοία. Πρόκειται για μία ακύτταρη, ημιδιαφανή, ζελατινώδη μάζα.
Mar 09
Οι μέδουσες είναι θαλάσσια ασπόνδυλα (Κνιδόζωα) της τάξης των Σκυφόζωων. Πρόκειται για πλαγκτονικούς οργανισμούς, οι οποίοι απαντώνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Αντιπροσωπεύουν το κυρίαρχο στάδιο του βιολογικού κύκλου των Κοιλεντερωτών, Υδρόζωων (υδρομέδουσες, που έχουν ένα κράσπεδο , που περιβάλλει την κοιλότητα που σχηματίζεται κάτω από την «ομπρέλα» τους) και Σκυφόζωων (που δεν έχουν κράσπεδο)[1] (σκυφομέδουσες). Ζουν σε ομάδες και το τσίμπημά τους προκαλεί κνησμό και παράλυση της λείας τους. Τρέφονται με μικρά ψάρια και ζωοπλαγκτόν, τα οποία συλλαμβάνουν με τα πλοκάμια τους.
Είναι γνωστότερες με την κοινή ονομασία τσούχτρες.
Recent Comments